tuningblog.eu Uw magazine over autotuning
Onlangs bijgewerkt op 8 oktober 2021 om 12:35 uur
Eind 1957 ging de bouw van de ŠKODA 1100 OHC-racewagen de laatste fase in. Het voertuig, intern aangeduid als 968, was oorspronkelijk bedoeld voor lange circuitraces. Aanvankelijk werden twee voertuigen met open carrosserie gemaakt, die in 1959 werden gevolgd door twee coupés. De open, rood gelakte racewagen maakt deel uit van de collectie van het ŠKODA Museum in Mladá Boleslav. Naast de volledige selectie afbeeldingen voor dit persbericht op het mediaportaal skoda-media.de, is er ook een brochure van 32 pagina's in het Engels over verschillende onderwerpen uit 120 jaar ŠKODA Motorsport.
ŠKODA 1100 OHC (1957)
De ontwikkeling van de tweezits sportwagen begon in het voorjaar van 1956 - met een duidelijk doel: de racewagen zou een vervolg zijn op de eerste en enige deelname van een ŠKODA-fabrieksauto aan de prestigieuze 24-uursrace van Le Mans ( 1950). Het racevoertuig was gebaseerd op een traliewerkframe dat was gelast uit dunwandige stalen buizen.
Deze verschilde van de voorgaande modellen ŠKODA SPORT en SUPERSPORT, die gebruik maakten van een aangepaste versie van het robuuste chassis van het productiemodel ŠKODA 1101. Om een zo goed mogelijk rijgedrag te bereiken, werd de belasting optimaal over beide assen verdeeld. De koppeling, de vijfversnellingsbak en de tussenbak werden achterin geïnstalleerd en vormden daar een samenhangend geheel.
68 kW (92 pk) bij 7.700 toeren
De ŠKODA 1100 OHC werd aangedreven door een viercilinder-lijnmotor die in de lengterichting vooraan was geïnstalleerd, met dubbele ontsteking en twee nokkenassen in de cilinderkop. Uit een cilinderinhoud van 1.089 cc produceerde hij een vermogen van 68 kW (92 pk) bij 7.700 tpm, wat indrukwekkend was voor die tijd. (de maximale snelheid was 8.500 tpm), wat één is specifieke productie van bijna 63 kW (85 pk). Oorspronkelijk verbrandde de motor vliegtuigbrandstof met een hoog octaangehalte, die in twee dubbele carburateurs van het Tsjechoslowaakse merk Jikov en later de Italiaanse fabrikant Weber stroomde.
Ook de onafhankelijke wielophanging speelde een belangrijke rol: Terwijl aan de voorzijde een trapeziumvormige draagarmas werd gemonteerd, werden de achterwielen, die op een afstand van 2.200 mm liepen, op een pendelas met sleeparmen geleid. De besturing, die even nauwkeurig als direct was, gebeurde via een driespaaks stuurwiel, dat bovendien kon worden verwijderd om de instap te vergemakkelijken. Nog een geavanceerd element voor eind jaren vijftig: de torsiestaafophanging van de 1950 inch spaakwielen van Borrani.
Dankzij het gebruik van glasvezelversterkte kunststof (GFK) woog de 3.880 mm lange, 1.430 mm brede en 964 mm hoge racewagen slechts 583 kilogram. Hierdoor kon de ŠKODA 1100 OHC competitieve acceleratiewaarden en een topsnelheid tussen 190 en 200 km/u bereiken, afhankelijk van de overbrengingsverhouding. Ook de lage luchtweerstand van de carrosserie van ontwerper Jaroslav Kindl was hier mede verantwoordelijk voor. Passend bij de combinatie van functionaliteit en elegantie had de eerste modelvariant twee inklapbare koplampen, maar deze moesten al snel plaatsmaken voor een meer praktische, racevriendelijke oplossing: het tweede model werd daarom geleverd met twee vast geïnstalleerde koplampen die onder aerodynamische glazen afdekkingen.
De publieke première van de ŠKODA 1100 OHC viel samen met een overwinning: op het gemeentecircuit van Mladá Boleslav won de ervaren fabriekscoureur Miroslav Fousek eind juni 1958 de race. In de jaren die volgden zaten ook coureurs Václav Bobek Sr., Václav Čížkovský, Josef Vidner en Jaroslav Bobek achter het stuur van de voertuigen. Naast autosportevenementen in eigen land boekten de ŠKODA-coureurs ook succes in het buitenland, maar gezien de moeilijke politieke situatie aan het einde van de jaren vijftig en zestig bleef de verschijning van de ŠKODA 1100 OHC beperkt tot socialistische landen. De geplande deelname aan de 1950 uur van Le Mans ging niet door.
De twee voertuigen met open GFK-carrosserieën, die eind 1957 en begin 1958 werden geproduceerd, werden in 1959 gevolgd door twee ruimere coupévarianten met gesloten carrosserieën van aluminiumplaat. Toch slaagden de ingenieurs erin om de coupés slechts 555 kilogram per stuk te laten wegen en hun hoge topsnelheid te behouden.
De twee gesloten ŠKODA 1100 OHC's gingen verloren bij privé-ongelukken. De experts van de restauratiewerkplaats van het ŠKODA Museum werken momenteel echter aan de wederopbouw van een ŠKODA 1100 OHC Coupé met behulp van bewaarde componenten zoals het frame, het chassis en de motor.
De open versies van de racewagen zijn nog intact. Het exemplaar uit het ŠKODA Museum neemt regelmatig deel aan oldtimerevenementen in binnen- en buitenland. Het tweede voertuig is eigendom van ŠKODA UK en wordt gebruikt voor reclamedoeleinden, voornamelijk in Groot-Brittannië.
Dat was natuurlijk verre van dat. Ons tuningmagazine heeft nog tienduizenden andere tuningrapporten op voorraad. Wil je ze allemaal zien? Gewoon klikken HIER en kijk rond. Of bent u vooral geïnteresseerd in die van ons? Klassiekers tunen Rubrik? Dan is het volgende fragment van getunede jonge en vintage auto's zeker het juiste om door te bladeren.
|
VW Kever uit 1968 als restomod met turbocompressor!
|
Mercedes 280 CE (W123) met Zender en AMG-tuning
|
De roze Cadillac Coupe de Ville uit 1959 is een tijdcapsule!
|
ŠKODA 1100 OHC (1957): de mooie droom van Le Mans
Photo credit: Škoda
tuningblog.eu – over het onderwerp auto's, motorfietsen, fietsen/ATV/scooters & Co., en natuurlijk onze passie, dat Stemming, wij houden u altijd op de hoogte en rapporteren dagelijks over coole voertuigen van over de hele wereld. Het beste wat u kunt doen, is u op onze abonnementen abonneren Voeden en wordt automatisch geïnformeerd zodra er een nieuw bericht is.
