Kod Porsche – wewnętrzny numer typu!

Zagorzali zwolennicy Porsche umiejętnie żonglują skrótami i identyfikatorami. 356 i 911, 964 i 993, GTS, GT i S, Carrera, Spyder, Speedster. Jesteś częścią kultu Porsche – ponieważ każdy kult ma swój kod. Ale dla niektórych niczego niepodejrzewających miłośników samochodów typologia Porsche jest nieco zagmatwana. Jak samochód może nazywać się jednocześnie 911 i 992? Czy to Boxster czy 987? A może to 982? A co oznacza 4, S lub Executive w obecnych modelach? Oto dwie małe wskazówki, jak złamać kod Porsche.

Każde zamówienie to numer

Trzeba cofnąć się aż do 1931 roku, żeby zrozumieć początki liczenia we własnym zakresie. Każde zlecenie, każdy projekt nowopowstałego biura projektowego Dr. Ing. hc F. Porsche GmbH przez Ferdinanda Porsche otrzymał numer bieżący, wewnętrzny numer fabryczny. Na początku był numer 7: budowa limuzyny dla niemieckiego producenta samochodów Wanderer. Numer 22 stał się legendarnym samochodem wyścigowym Auto Union Grand Prix, a typ 60 był Volkswagenem. Liczby rosły kolejność po zamówieniu, z każdym zaprojektowanym silnikiem, z każdym projektem osi, skrzyni biegów czy ciągnika. Następnie 8 czerwca 1948 r. liczba projektów wzrosła do 356, co jest nowością: po raz pierwszy samochód z oficjalną marką Porsche. Porsche 356.

Narodziła się nie tylko legendarna marka, ale także legendarny model o wartości rozpoznawalnej. Model 356 był rozwijany z roku na rok modelowy. Przyrostki literowe A, B i C oznaczały większe skoki w rozwoju.

901 lub 911?

Inżynierowie w Zuffenhausen i Weissach mieli od teraz zachować ten system. Sytuacja w zakresie zamówień była dobra – silniki testowe, wolnossące, turbiny wodne, samochody wyścigowe – a liczby wewnętrzne rosły coraz szybciej. W przypadku niektórych nowych typów samochodów sportowych Porsche ponownie ukuło wewnętrzny kod fabryczny jako oficjalną nazwę modelu, na przykład w 1953 r. w przypadku Porsche 550 Spyder, dynamicznego samochodu z silnikiem umieszczonym centralnie.

Ale z następcą 356, Porsche porzuciło zwykłą typologię. W związku z możliwą przyszłą współpracą z fabryką VW nowe Porsche powinno już być kompatybilne z tamtejszymi zakresami numeracyjnymi. Ponieważ numery 900 nie zostały jeszcze przypisane w Wolfsburgu, w Zuffenhausen podjęto decyzję o zastosowaniu oznaczenia projektowego 901 dla wariantu sześciocylindrowego i 902 dla późniejszego czterocylindrowego. Ale wtedy pojawił się nieoczekiwany problem: firma Peugeot twierdziła, że ​​używa trzycyfrowych ciągów z zerem w środku od 1929 roku – i dlatego ma we Francji ochronę prawną dla wszystkich podobnych serii liczb. W związku z tym cyfra 0 została szybko zastąpiona jedynką – istniejący krój pisma 1 musiał po prostu zostać podwojony w przypadku broszur i oznaczeń typu z tyłu pojazdu. Narodziła się legenda, oficjalnie ochrzczona 1. W 911 roku nikt nie przypuszczał, że to prowizoryczne rozwiązanie kiedyś stanie się znanym na całym świecie „1964”.

Rozszerzenie gamy modeli

Ale 911 nie miało pozostać jedyną linią modelową w Porsche. Wraz z 914 dodano mniejszy, lżejszy samochód sportowy z centralnym silnikiem, a z biegiem lat do starszego brata dołączyły na przykład 924, 928 i 944. Te otrzymały również numer wewnętrzny jako nazwę modelu – przynajmniej w ich pierwszej wersji. Najpóźniej trzycyfrowy numer, rozpoczynający się od 9, stał się na całym świecie znakiem niezawodnego sportowego charakteru z Zuffenhausen.

Jednak liczba 900 wkrótce stała się rzadka i konkurowała ze sobą. Tradycyjnie jednak inżynierowie trzymali się swojego systemu. Oprócz różnych modeli dopuszczonych do ruchu drogowego, samochody wyścigowe musiały być również zaopatrzone w wewnętrzne numery typu. Weźmy na przykład legendarne 917: zaprezentowane na Salonie Samochodowym w Genewie w 1969 r. ekstremalny sportowiec odniósł rok później zwycięstwo w wyścigu Le Mans – pierwszy z wielu innych sukcesów wyścigowych w pierwszej połowie lat 1970. pod kodem 917.

Elastyczność w nazewnictwie

Dlatego przy nazewnictwie wszystkich modeli Porsche coraz częściej wymagana była elastyczność. Przykład 911 pokazuje to jasno: po raz pierwszy w roku modelowym 1968 seria otrzymała wewnętrzne oznaczenie „seria A”. „Seria B” pojawiła się w 1969, „seria C” w 1970, aż do mocno zmienionej „serii G”, która została zaprezentowana w 1973. Jednak specjalne modele w ramach serii okazjonalnie otrzymywały własne numery typu, takie jak 930 Turbo, znane wewnętrznie jako 911 lub 954 (911 SC RS).

Głównym punktem zwrotnym w historii 911 było wprowadzenie całkowicie zmienionej serii 1988 w 964 roku. 1993 pojawił się w 993 roku. Następnie 996, 997, z powrotem do 991 i obecnego modelu 992. Pomiędzy numerami wewnętrznymi 911 , na przykład są wtedy inne modele, takie jak Carrera GT (wewnętrzna 980), Boxster (986 pierwsza generacja, 987 druga, 981 trzecia, 982 czwarta) czy Cayenne (955). W ten sposób kontynuowana jest tradycja trzycyfrowego numeru typu – choć z pewną swobodą twórczą.

Oprócz oficjalnych oznaczeń i wewnętrznych numerów typu firmy, pracownicy Porsche nadali niektórym modelom czułe przezwiska: Na przykład model 356 był znany jako „Dame”, wersja wyścigowego samochodu Le Mans 917/20 pozostał jako „świnia”. Ale to zupełnie inna historia. Oprócz oficjalnych nazw modeli istnieją różne dodatki, które oznaczają liczne warianty modeli. Oto przegląd:

Aktualne modele

Boxster
Od 1993 roku używano sztucznej nazwy od boksera (-silnik) i roadstera

Carrera
Pierwotnie „Carrera” to nazwa 1953 autorstwa dr. Ernst Fuhrmann zaprojektował silnik z czterema wałkami rozrządu Type 547. Później Porsche zastosowało ten dodatek w najmocniejszych wariantach silnikowych, takich jak 356 A 1500 GS Carrera czy 911 Carrera RS 2.7. Jednak Carrera stała się niemal synonimem serii 911. Nazwa pochodzi od Carrera Panamericana, meksykańskiego wyścigu długodystansowego, w którym Porsche odniosło wielki sukces na 550 Spyder.

Hybryda elektroniczna 
Oprócz silnika spalinowego modele e-hybrydy mają również na pokładzie silnik elektryczny, który zapewnia większą siłę ciągu przy jednoczesnej niższej emisji CO₂.

Wykonawczy
Modele Executive Panamery mają wydłużone nadwozie, co jest korzystne przede wszystkim dla pasażerów siedzących z tyłu.

GTS
GTS oznacza Gran Turismo Sport i pierwotnie jest oznaczeniem homologacji ze sportów motorowych. 904 Carrera GTS po raz pierwszy otrzymał przydomek w 1963 roku. W 1991 roku 928 GTS wznowił tradycję. Obecnie przyrostek GTS oznacza szczególnie sportowe i ekskluzywne modele z serii Porsche.

RS
RS (oznacza RennSport) wywodzi się z wersji wyścigowej i jest dopuszczony do ruchu ulicznego. Termin ten jest również używany w odniesieniu do szczególnie sportowych modeli, takich jak 911 RS America.

RSR
Samochód wyścigowy RennSport (RSR) to czysta wersja wyścigowa bez dopuszczenia do ruchu ulicznego.

S
S jak „Super” lub „Sport”: mocniejsza wersja. Dziś S oznacza „Sport” i oprócz dodatkowego sportowego silnika obejmuje również ulepszenia w wyposażeniu w porównaniu z modelem podstawowym.

Spyder
Nazwa pochodzi od konstrukcji powozu dla lekkich, otwartych powozów dla dwóch osób. Podobnie do terminu Roadster, samochody sportowe z otwartym silnikiem umieszczonym centralnie są określane jako Spyders w Porsche. Boxster Spyder miał już legendarnego poprzednika w 550 Spyder z 1953 roku.

Targa
911 Targa to otwarta wersja 911, która charakteryzuje się charakterystycznym pałąkiem i stałą częścią dachu. Nazwa pochodzi od legendarnego sycylijskiego wyścigu szosowego Targa Florio i oznacza po niemiecku „tarczę”.

Turbo
Modele te posiadają silnik z turbosprężarką na spaliny, co zapewnia ogromny wzrost osiągów.

4
Modele z napędem na wszystkie koła

Modele historyczne

CS
Dostępna od 1992 roku wersja ClubSport (CS) 968 była opływowa pod względem sportowym w porównaniu z wersją podstawową – z tym samym silnikiem: bez regulatorów szyb, tylnych siedzeń i klimatyzacji była mniej wygodna, ale znacznie lżejsza, a przez to szybsza niż zwykłe 968.

GT
Podobnie jak w GTS, przyrostek Gran Turismo (GT) oznacza bardziej sportową wersję modelu podstawowego; Geneza nazwy to sport motorowy, w którym homologowano pojazdy do klasy GT. Po raz pierwszy użyty w 1955 roku w 356 A 1500 GS Carrera GT, Porsche użyło tego oznaczenia ponownie w 1989 roku dla 928 GT.

Puchar GT
Zbliżone do produkcji wersje wyścigowe bez homologacji drogowej, używane na przykład w Porsche Carrera Cup.

L
L jak „luksus”: trzecia wersja oryginalnego 911 otrzymała ten dodatek w 1967 roku.

SC
Wprowadzony w roku modelowym 1964 model 95 SC (Super C) o mocy 356 KM miał oznaczać koniec serii. Podobnie w 1977 zaprezentowano 911 SC (Super Carrera), które początkowo miało być również ostatnim 911. Kontynuacją serii było jednak 3.2 Carrera XNUMX.

Speedster
Szyba przednia w modelach Speedster była znacznie niższa w porównaniu z modelem podstawowym, nadając samochodowi bardziej smukłą sylwetkę. Kierowca musiał obejść się bez komfortu pod względem wyposażenia.

T
Chociaż był również dostępny w wersji Targa, T 1967 oznaczał „Touring” w 911 T – a tym samym mniej mocną, tańszą podstawową wersję klasyka. Photo credit: Porsche